hurm, kali ni, sy nk post pasal citer hindustan yang sy tengok baru ni, bez giler2 ah! sy pom xsangka ada orang akan wak citer tu.. eh, lupe nk kabo, mesti korang tertanya2 kan apa citer tu, ni tajuk ye, 'TAARE ZAMEEN PAR'...
dari awal sampai akhir, air mate ni xpernoh nk berhenti... sy memang betul2 menghayati giler ah citer tu sbb sy pom pernah alami macam si watak utama tu(Ishaan)... cume apa yang membezakan kami ialah, die xleh membaca ,sy pulak xleh mendengar... so, dari segi pelajaran tu, memang keterbelakang lah... bile sy dapat bantuan alat pendengaran mase awal darjah 6, sy hepi sangat sebab dapat dengar semua bende.. sejak dari tu, sy cube belajar bersungguh2... akhirnya, sepanjang darjah 6 tu, sy slalu mendapat anugerah dan mama sering dijemput untuk menyertainya.... first time sy dengar ibu sy ckp 'MAMA BANGGA DENGAN KAKAK!'... kitorg pom nangis... haha
'TAARE ZAMEEN PAR'
tapi, kalo sy punyer story la... kalo korang ase nak bace, law x, xyah bace.. tutup je.. hehe
sy ni ada masalah pendengaran sejak lahir, dua2 belah telinga, tahap sederhana n kekal.. so, sy mula boleh bercakap pandai cakap malay ni mase darjah 1... mase kecik dulu, sy slalu ckp korea dgn papa sbb papa korean, die xpndai ckp malay.. hehe.. tapi, xspenuhnya lah... bile sy naik darjah 2, mama mula risau dengan keadaan sy yg xdapat belajar dengan baik, so, die pom p mitak bantuan k kebajikan masyarakat... tp, langsung xdihiraukan... tp, mk sy xprnah berputus ase, ye cube gak tiap2 tahun.. akhirnye, mase sy darjah 4, ade sorang staff die kater, "Puan, maafkan sy, kalo ikotkan undg2, puan xberhak mendapat bantuan ni sbb suami puan bukan warganegara tetap k sini dan tidak bermaustatin dinegara ini melebihi 10 tahun...terima kasih.." mama pom cakap,"tapi, skrg sy sudah memegang status ibu tunggal, dah lame bapak die tinggalkan kami, itupom, xleh gak k?" "puan ade surat pengesahan? surat cerai atau surat mati?" "semua xde.." "kalau macam tu, maafkan sy, sy btol2 xdpt mmbantu.." mama pom ucap terima ksih lalu keluar dengan hati yang kecewa...
Tapi,ALLAH ITU MAHA PEMURAH LAGI MAHA PENYAYANG... adik mama ni, kije nurse k dungun.. die pom mitak tolong doktor k tempat kije die, mitak tolong apply sy punyer alat pendengaran..kebetulan, bini die tu, doktor pakar kat hospital besar terengganu... mama lah org paling hepi skali sbb dpt bantuan tu, sy? tak taw pape sbb xfaham papepom mase tu... hehee..doktor tu mmg baik giler2 ah ngan sy, dengan lemah lembutnye... die bukan maknyah ok! hehe.. pastu, mase darjah 6 tuh, baru lah betol2 dapat... sejak dari tu, sy diwajibkan k hospital trg u sesi fisioterapi ni stp 6 bln skli.. sampailah sy betol2 mahir gune alat ni.. mase tahun 2011 adalah tahun akhir buat sy u sesi ni.. huhu...
SIMPTOM-SIMPTOM
hurm, ni laa yg ramai xtaw ape simptomnye bile seseorg mengalami sesuatu jangkitan penyakit or pape je lah.. ramai org fikir, itu sbb die sengaja buat camtu dan mmg perangai asli dier pom... herm, sy nasihatkan, korang buangkanlah tanggapan orang xberakal nih.. :) setiap org, ade kelemahan dan kelebihan masing2... lgpom, itukan fitrah manusia... terimalah seadanya..deh deh deh?? hehe
my mum said, die prnah trjatuh lam bilik air smse mngandungkan sy, so, mungkin leh jadi nape sy jd gini.. and se ag, disbbkan insiden yg xtrduga tu, urat saraf sy banyak yg rosak(sy da rujuk pakar homeophati) kdg2, sy xleh nk wak kije sbb ase mcm tgn sy ni, berat sgt3... seagi, sy xmmpu bfikir sepantas org normal ataupom buat kije mcm org normal,... kalo dari segi pendengaran plak, so
# Ciri-ciri #
sukar menumpu perhatian
lebih sedar tentang gerakan daripada bunyi
perhatian yang keterlaluan terhadap guru(membaca bibir)
sukar membunyi atau menyebut perkataan
suara yang monotonous
tidak suka melibatkan diri dalam ujian lisan
suka memencilkan diri dari bergaul dan berbual
suka mengulang soalan
tidak memahami arahan atau silap mendengar arahan
so, anda mesti berkomunikasi dengan baik kalo terjumpe orang macam saye nih, huhu.. ok, firstly, kalo nak panggil, xyah lah bazirkan suare korang tu sbb panggillah banyok kali pom, konpem xdengar! haha... so, sy cadangkan, sentuh bahu die dan sebut name die dengan lembut, jangan tepik(memekak)! hehee... xpom, tepok lembut k bahu die... xsalah asenye.. jangan pulok g debok! mati anok orang kang... haha lgipom, sy pernah terbace satu artikel pasal beradab dengan orang pekak... bagus gak... huhu, pastu, jangan cepat melenting la kalo perlu diulang.. ini mmg budaya orang macam kami.. kami ni mmg xpernah nk permainkan anda, sies! kalo anda ulang, kami cukup bersyukur kerana ada yang memahami kami ini, kalo x, sukar tuk kami bergaul dengan anda lagi... hehee
em, ni mungkin last ah ni kot, panjang berjela2 doh ni.. huhu, ok, disebabkan sy dok mampu dengor spenuhnyer, ia telah memberi kesan kepada otak sy untuk berfikir sebenarnye... lagipom, otak lah yang banyak memainkan peranan kan?? bayangkan, komander bagi arahan, pastu korang dengar... bile dengar, automatik isyarat tu dihantar k otak untuk buat apa yg diarahkan... kalo xdengar, mati kne lepok di komander tuh... haha, lolok jee... gitula perumpamaan yer, org hop study biology ni mmg terer laa bab2 ni ea n faham knp leh trjadi gitu... ok, disebabkan masalah tu jugak, sy sokmo kene maroh di ckgu macam citer k atas ea.. huhu, sy ni dop ajin kene maroh, tetibe kene gitu,timbul la perasaan yang amat gerun, sambil tu otak berfikir knp dan mengapa ia terjadi?? knpa aku sorang dan knpa aku xmacm org lain?? sy pernoh ditampar berkali2, maki hamun dan disalahertikan oleh ckgu, shingge kawan2 semua xnk kawan dengan sy...bukan sehari dua tapi slama stahun tu bagaikan mimpi ngeri buat sy(mase tu, sy drjah 5, baru naik kls da buat perangai.. haha)... sjk dri insiden tu, sy pom jd trauma nge org bekeng atau tinggikan suare.. sy kabo abih jujur ah ni, sy dop penoh pom wak kije skoloh dari darjah1 sapa darjah5.. kecuali, mase drjah 3, skali tu er... tu pom hanye salin tulisan dalam semuke surat er, bayang ar, dari kol 8 sapa kol 12-1 pagi baru siap... taw pe perasaan sy? hepi giler lah weh sbb dpt siapkan tanpa bntuan mama.. tp tu ah, sy trpakse wak bodo je nge masalah ni... sbb tu ary2 kene maroh sbb dop wak kije skoloh.. kan padan mukee tuu.. haha, bkn xmo wak, tp xdop org nk ngajor ekpom.. mama p kije, duduk nge atuk nenek, diorg mane taw bab2 ni.... sy pom dop pernoh ngadu k sesapa walaupom dengan mama skalipom... bkn xser ngadu, tp dop taw nk citer gane sbb dop paham mnde pom mase tu...
saye penoh kabo k mama nok berhenti skoloh... trkejut sgt kot la mama sy ni, pastu ty, bakpe pullop???!! tp, sy senyap je sbb sy xmampu nk bgtaw mama mcmmane,, sy betol2 xfaham ape yg berlaku mase tu.. sy hampir2 putus ase! taw x pe yg menyebabkan sy truskan jugak walaupom sy xnk p skolah tu, sampai rase nk muntah2, menggigil sbb takot... sebab kain biru skolah menengah tu..ye, sy nk pakai satu ary nanti! n akhirnye, sy tlah pom berjaya!hehe...
ALHAMDULILLAH
tp, kesan trauma tu masih lg berbekas tp xla strok dlu, sy cume jadi xwape nk ckp or diam trus.. huhu.. hurm, pasal my family ni, sy dimakumkan bahawa papa sy telah meninggal dunia setelah beliau pulang k korea mase sy umo stahun lebih tp, bnyk gmbar2 die k cini.. so, knl2 la jugak.. mama slalu gak citer psl papa, sdh gak nape xdpt jumpe papa.. huhu, sjak papa pergi, mamalah 'ibu dan bapa' buat sy..that's y i'm really love her so much! mama banyak berkorban untuk anak yang cacat nih.. mama pernah ckp, papa xngaku sy ni anak die sbb sy cacat.. sy faham sbb semua org mahukan kesempurnaankan... p dengan cerite2 mama pasl kenangan sy dgn papa, itu menunjukkan papa benar2 sayangkan sy! i love u papa, miss u so much! semoga sjahtera dunia akhirat, AMIIINN!!
p/s*ambikla iktibar lam citer ni ye,, ini hanyalah salah satu perancanganNya sja... mane yg buruk tu, dtg dari sy sendiri, mane yg baik tu, datang dari Allah Taala..
see u the next post! :D
tidak suka melibatkan diri dalam ujian lisan
suka memencilkan diri dari bergaul dan berbual
suka mengulang soalan
tidak memahami arahan atau silap mendengar arahan
so, anda mesti berkomunikasi dengan baik kalo terjumpe orang macam saye nih, huhu.. ok, firstly, kalo nak panggil, xyah lah bazirkan suare korang tu sbb panggillah banyok kali pom, konpem xdengar! haha... so, sy cadangkan, sentuh bahu die dan sebut name die dengan lembut, jangan tepik(memekak)! hehee... xpom, tepok lembut k bahu die... xsalah asenye.. jangan pulok g debok! mati anok orang kang... haha lgipom, sy pernah terbace satu artikel pasal beradab dengan orang pekak... bagus gak... huhu, pastu, jangan cepat melenting la kalo perlu diulang.. ini mmg budaya orang macam kami.. kami ni mmg xpernah nk permainkan anda, sies! kalo anda ulang, kami cukup bersyukur kerana ada yang memahami kami ini, kalo x, sukar tuk kami bergaul dengan anda lagi... hehee
em, ni mungkin last ah ni kot, panjang berjela2 doh ni.. huhu, ok, disebabkan sy dok mampu dengor spenuhnyer, ia telah memberi kesan kepada otak sy untuk berfikir sebenarnye... lagipom, otak lah yang banyak memainkan peranan kan?? bayangkan, komander bagi arahan, pastu korang dengar... bile dengar, automatik isyarat tu dihantar k otak untuk buat apa yg diarahkan... kalo xdengar, mati kne lepok di komander tuh... haha, lolok jee... gitula perumpamaan yer, org hop study biology ni mmg terer laa bab2 ni ea n faham knp leh trjadi gitu... ok, disebabkan masalah tu jugak, sy sokmo kene maroh di ckgu macam citer k atas ea.. huhu, sy ni dop ajin kene maroh, tetibe kene gitu,timbul la perasaan yang amat gerun, sambil tu otak berfikir knp dan mengapa ia terjadi?? knpa aku sorang dan knpa aku xmacm org lain?? sy pernoh ditampar berkali2, maki hamun dan disalahertikan oleh ckgu, shingge kawan2 semua xnk kawan dengan sy...bukan sehari dua tapi slama stahun tu bagaikan mimpi ngeri buat sy(mase tu, sy drjah 5, baru naik kls da buat perangai.. haha)... sjk dri insiden tu, sy pom jd trauma nge org bekeng atau tinggikan suare.. sy kabo abih jujur ah ni, sy dop penoh pom wak kije skoloh dari darjah1 sapa darjah5.. kecuali, mase drjah 3, skali tu er... tu pom hanye salin tulisan dalam semuke surat er, bayang ar, dari kol 8 sapa kol 12-1 pagi baru siap... taw pe perasaan sy? hepi giler lah weh sbb dpt siapkan tanpa bntuan mama.. tp tu ah, sy trpakse wak bodo je nge masalah ni... sbb tu ary2 kene maroh sbb dop wak kije skoloh.. kan padan mukee tuu.. haha, bkn xmo wak, tp xdop org nk ngajor ekpom.. mama p kije, duduk nge atuk nenek, diorg mane taw bab2 ni.... sy pom dop pernoh ngadu k sesapa walaupom dengan mama skalipom... bkn xser ngadu, tp dop taw nk citer gane sbb dop paham mnde pom mase tu...
KAIN BIRU! :D
saye penoh kabo k mama nok berhenti skoloh... trkejut sgt kot la mama sy ni, pastu ty, bakpe pullop???!! tp, sy senyap je sbb sy xmampu nk bgtaw mama mcmmane,, sy betol2 xfaham ape yg berlaku mase tu.. sy hampir2 putus ase! taw x pe yg menyebabkan sy truskan jugak walaupom sy xnk p skolah tu, sampai rase nk muntah2, menggigil sbb takot... sebab kain biru skolah menengah tu..ye, sy nk pakai satu ary nanti! n akhirnye, sy tlah pom berjaya!hehe...
ALHAMDULILLAH
tp, kesan trauma tu masih lg berbekas tp xla strok dlu, sy cume jadi xwape nk ckp or diam trus.. huhu.. hurm, pasal my family ni, sy dimakumkan bahawa papa sy telah meninggal dunia setelah beliau pulang k korea mase sy umo stahun lebih tp, bnyk gmbar2 die k cini.. so, knl2 la jugak.. mama slalu gak citer psl papa, sdh gak nape xdpt jumpe papa.. huhu, sjak papa pergi, mamalah 'ibu dan bapa' buat sy..that's y i'm really love her so much! mama banyak berkorban untuk anak yang cacat nih.. mama pernah ckp, papa xngaku sy ni anak die sbb sy cacat.. sy faham sbb semua org mahukan kesempurnaankan... p dengan cerite2 mama pasl kenangan sy dgn papa, itu menunjukkan papa benar2 sayangkan sy! i love u papa, miss u so much! semoga sjahtera dunia akhirat, AMIIINN!!
p/s*ambikla iktibar lam citer ni ye,, ini hanyalah salah satu perancanganNya sja... mane yg buruk tu, dtg dari sy sendiri, mane yg baik tu, datang dari Allah Taala..
see u the next post! :D
